W dniu 20 czerwca 2011 r. odbył się wernisaż wystawy „Sztuka użytkowo – dekoracyjna” Teresy i Stanisława Waszczuków. Na wystawie znajdują się przepiękne kompozycje kwiatowe z różnokolorowych skór wmontowane w ramy lub snycersko wykonane elementy ozdobne z drewna. Można także zobaczyć misternie wykonane szafki zegarowe, wieszaki naścienne do montażu barometrów, stojaki wykonane z toczonych elementów.

Prace artystów możemy oglądać do 20 lipca w Galerii PDK od poniedziałku do piątku w godzinach od 9⁰⁰ – 15⁰⁰.

Teresa Waszczuk

Urodziła się 05.02.1953r. w Jabłoniu, gdzie ukończyła Technikum Rolnicze i z tą miejscowością związała całe swoje życie. Klimat i tradycja z bogatym, barwnym światem przyrody stały się inspiracją pracy twórczej Pani Teresy – wszechstronnej technicznie i warsztatowo. Dotychczasowe prace swoje wykonywała z potrzeby serca i dla własnej satysfakcji - teraz po raz pierwszy jej twórczość będzie zaprezentowana w Parczewskim Domu Kultury. Artystyczna forma twórczyni jest różnorodna. Podstawowymi materiałami, które wykorzystuje w swojej pracy jest drewno, skóra i inne dodatki, które trafnie dobrane wszystkim finezyjnie wytłaczane kompozycje kwiatowe, z różnokolorowych skór sprawiając wrażenie trójwymiarowości. Dobór pastelowych barw podkreśla dekoracyjność dzieła, które wmontowane w ramy lub snycersko wykonane elementy ozdobne z drewna / wykonuje je mąż/ tworzą swoisty klimat doskonałej sztuki użytkowo-dekoracyjnej. Pani Teresa w oparciu o intuicję i niesamowitą wrażliwość plastyczną kreuje własny kwiatowy świat, a jej prace oddają prawdziwą, niczym nieskażoną pasję płynącą z głębi serca. Swoje doświadczenia i wiedzę Państwo Waszczukowie przekazują synowi Rafałowi, który jest inżynierem budownictwa, a mimo to pracuje w stolarni razem z ojcem, zachowując poprzez to rodzinną tradycję do wykonywania rzeczy ciekawych, pięknych i niepowtarzalnych.

Stanisław Waszczuk

Urodził się 07.05.1946r. w Jabłoniu, ukończył Technikum Przemysłu Drzewnego w Gdańsku, pracował w zawodzie przez wiele lat, tworząc jednocześnie własną pracownię stolarską, gdzie pracuje do dziś. Jako stolarz odbył długą drogę do artystycznego kunsztu i uznania.

Zakres jego zainteresowań jest rozległy; zajmował się renowacją starych artystycznych mebli dorabiając elementy techniką rzeźbiarską. Niezwykle cenny z punktu etnograficznego jest fakt, że zainteresował się zanikającymi zawodami, takimi jak bednarstwo /potrafi wykonać np. beczkę, dzieżę, maselnicę/.

Pasja Pana Stanisława jest również znajomość fachu stelmacha kołodzieja, specjalisty od kół, powozów, bryczek, żeleźniaków, które to w stanie totalnego zniszczenia doprowadza do dawnej świetności. Doskonała znajomość właściwości drewna oraz wcześniejsze doświadczenia wyzwoliły w Panu Stanisławie chęć do tworzenia tzw. Sztuki użytkowej misternie wykonanej z toczonych elementów – szafki zegarowe, wieszaki naścienne do montażu barometrów, półki, stojaki, taborety, meble. Wszystkie te dzieła wykonywane są z niesamowitą precyzją, charakteryzują się własnym stylem wypracowanym przez wiele lat pracy.

» Fotoreportaż