W dniu 09 czerwca 2010r. o godz. 17.00 odbył się uroczysty wernisaż wystawy malarstwa Tadeusza Paszko. Wernisaż był okazją do poznania Artysty, jego prac oraz tajników warsztatowych i źródeł inspiracji tego cyklu malarskiego.

Na uroczystość przybyło wielu miłośników sztuki oraz liczne grono przyjaciół Artysty absolwenci PLSP w Nałęczowie których ulubionym nauczycielem Rysunku i Malarstwa był Tadeusza Paszko.

Wystawa dała możliwość wymiany refleksji i opinii koneserów jak i amatorów sztuki oraz po porostu spotkania przyjaciół i znajomych.

Wystawa czynna będzie do 16 lipca 2010r.

W imieniu Parczewskiego Domu Kultury oraz własnym serdecznie zachęcam do obejrzenia wystawy.
Tadeusz Paszko urodził się w 1949 r. w Szczebrzeszynie. W 1968r ukończył PLSP w Zamościu. W latach 1968-1974 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, uzyskując w 1974r. dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Michała Byliny. W latach 1974- 2001 był nauczycielem Rysunku i Malarstwa w PLSP w Nałęczowie. Uprawia malarstwo olejne. Zrealizował wiele cyklów tematycznych: Cykl Wiejski, Krajobrazowy, Wnętrz Kościelnych, Religijny, Budownictwa Drewnianego i Portretowy.

„Obrazy Tadeusza Paszko to malarstwo narracyjne. Na tle minimalistycznych trendów w sztuce nie jest jednak gadulstwem. Wobec współczesnych przejawów narracyjności, stroni od wszechobecnego absurdu i prowokacji socjologicznego testu. Bo Tadeusz Paszko ma o czym opowiadać.
Maluje życie, będąc jego bystrym obserwatorem, ale też uczestnikiem, gdy wplata w obraz wątki autobiograficzne. Najlepiej potwierdza to „Cykl wiejski” – jeden z wielu ciągów obrazów prowadzonych przez artystę (…)

Jako dojrzały twórca, Tadeusz Paszko przywołuje obrazy z dzieciństwa. Czy po to aby je jeszcze raz przeżyć? Czy może, aby zrobić rozrachunek ze światem, który odszedł? Spłacić dług środowisku, które go ukształtowało i przeprosić, że musiał pójść dalej? Trudno o źródło silniejszych wzruszeń, stan tak potrzebny by powstało dobre dzieło. (…)

Przesłanie obrazów Tadeusza Paszki niesie znakomita, o niebywałej sile wyrazu forma plastyczna. Oryginalny język wypowiedzi malarza, wypracowany został przez lata znojnej pracy, setki wykonanych obrazów, tysiące szkiców. Mimo, że skromny jest wybór prac, prezentowanych na naszej wystawie, mam nadzieję, że ujawnia bezgraniczne oddanie się artysty malarstwu, zatarcie granicy między życiem a sztuką.”

prof. Wydziału Artystycznego UMCS Krzysztof Bartnik

źródło: strona UM

» Fotoreportaż